Të jesh lojtar rus nuk është gjë e vogël

XHABIR DERALLA

Menjëherë pas konferencës për shtyp të “alternativëve” (jo të Tupurkovskit, por të Gashit), pata bisedë interesante me një mik të afërt, një nga analistët më të mirë në vend. Do të përcjell pjesë nga biseda jonë sipas asaj që mbaj mend dhe do të parashtroj disa pyetje (retorike) që nuk u parashtruan, ndërkaq edhe më pak ju përgjigjën politikanët e Alternativës.

Këtë tekst e shkruaj, jo për shkak të rëndësisë së vetë konferencës për shtyp të Alternativën, por sepse është ilustrim mjaft i mirë për naivitetin me të cilin sqarohen transformimet politike. Reagimi i opinionit është më tepër ilustrim për marrje mendsh ose për mbulim të qëllimshëm të pyetjeve reale.

Nga një rebel në të dëgjueshëm

Për të përmbledhur. Deputeti i Alternativës Skender Rexhepi-Zejd shkëlqeu në publik me një hap jashtëzakonisht të guximshëm. Ai doli me një qëndrim krejtësisht të kundërt me kursin e partisë së tij, e cila në kërkim të pushtetit u ul në prehrin e Mickoskit dhe Apasievit. Ai tha se nuk pajtohet me veprimet e partisë së tij dhe do ta bind partinë që të ndryshojë vendimin e saj.

Zejd deklaroi që është i gatshëm të heqë dorë nga funksioni i tij si deputet në Kuvend dhe nga anëtarësia në parti. Thjeshtë, nuk e dëgjoi partinë e vet, duke ndjekur ndërgjegjen e tij dhe për kauzë të mirë. Në këtë mënyrë, Zejd i meritoi duartrokitjet në publik.

Papritur, një deputet i DPMNE-së, vetëm me një postim në Facebook, arriti ta bind të kundërtën. Si? Shumë e çuditshme. Shumë e çuditshme, madje edhe për stilin e politikbërjes ballkanike. Ngjashëm me kthesat e personazheve në serialin legjendar ”Gotham“.

Çka mundet DPMNE dhe nuk mundet Gashi?

Çka është ajo që DPMNE-ja mund ta bëjë, ndërsa të njëjtën nuk mund ta bëjë Afrim Gashi dhe e gjithë udhëheqësia partiake e Alternativës?

Papritur, tekstualisht brenda natës, Zejd e ndryshoi vendimin dhe dëgjueshëm  qëndroi në foltore pranë kryetarit të partisë së tij.

Si? Çka (i) bëri ose ofroi DPMNE-ja Zejdit? A ka pasur presion apo propozime të papërshtatshme? Ku është logjika? Duhet të ketë përgjigje për këto pyetje. Pyetje për moralin nuk duhet të parashtrojmë.

DPMNE-ja u përpoq të bind opinionin që Zejd është nën presionin e LSDM-së dhe BDI-së, në momentin kur ai dha mendimin e tij, në bazë të gjykimit të tij personal dhe moral. Por edhe vetë ai, në mënyrë naive, arsyetohet se “për të mos kapet nga LSDM-ja dhe BDI-ja”, ka vendosur të kthehet në rrjetin e mermimangës. Në kohërat e sotme, as fëmijët nuk janë aq naivë, prandaj nuk do ta përdor frazën “përralla për fëmijë”.

Arsyetime naive

Arsyetimi kryesor i një prej tre partive të Shqiptarëve (të gjithë së bashku matin numrin e deputetëve të BDI-së) është se qëllimi i tyre është rrëzimi i BDI-së.

Ky arsyetim është naiv, sidomos në dritën e proceseve (BE, reforma në drejtësi, Një shoqëri për të gjithë) ndaj të cilave lufton dyshja Mickoski-Apasiev. Ata po luftojnë për pushtet, siç kemi pasur deri në vitin 2016, ku urrejtja ndaj shqiptarëve ishte dhe mbeti normë.

“Fitorja” e vetme është dëbimi të edhe ashtu të parëndësishmeve “apasievë” nga shatori i Mickosksit.

Është qesharake të thuhet se lufta është “moralisht e pastër” me heqjen e nënshkrimit të “apasievëve”. Nëse “apasievët” votojnë bashkërisht me ta, nuk ka rëndësi nëse ata vendosin një nënshkrim formal në iniciativën apo jo. Sa herë duhet të themi se ky arsyetim nuk mban ujë. Anëtarët dhe votuesit e tyre nuk pinë naftë. Të paktën shumica jo.

Nuk është mirë të jenë me kaq vizion të shkurtë në politikë. Është shumë e qartë se ka shumë më shumë erëza në këtë pjatë.

Lojtarë rus

Iniciatorët kryesorë, Mickoski dhe Apasiev (pa nënshkrim formal, por me pjesëmarrje aktive në operacion), nuk tregojnë nëse kanë plan çka më tutje, pas votimit për mosbesim. Por kjo nuk është ashtu. Prej në hënë shihet se bëhet fjalë për operacion të përgatitur mirë dhe të paguar shtrenjtë, me plan që nuk është përpunuar në Shkup apo kudo në Maqedoninë e Veriut.

Plani është bërë në Moskë, ndërsa qendra logjistike është në Budapest. Ja në çfarë boshti janë liderët e tri partive shqiptare, të cilët “luftën” e tyre e paraqesin si luftë kundër BDI-së. Zaev përmendet rrallë në narrativin e tyre.

Është e qartë, çmimi për të qenë pro edhe kundër BDI-së është marramendësisht i lartë. Në fund të fundit, të jesh lojtar, qoftë edhe rus, nuk është gjë e vogël. Me apo pa “fingerprintin” e apasievëve.

Në gjithë këtë, ndërlidhet edhe аnaliza e IFIMES , ndërsa patjetër edhe analizat e mëparshme të numërta në të cilat alarmohet për “gishtin rus” në politikën maqedonase dhe në proceset zgjedhore.

A e kanë aq të rëndësishme politikanët shqiptarë të ulen në karriget e pushtetit, madje edhe si “knetë rus”, ndërsa në anë të strukturave anti-shqiptare dhe strukturave anti-perëndimore ?

Ballafaqimi me pasojat nga ky operacion do të jetë i pakëndshëm për të gjithë, jo vetëm për protagonistët e këtij trileri politik-spiun. Pavarësisht nga rezultati i votimit të mosbesimit ndaj qeverisë së Zaevit.